زندگی فاطمه ی زهرا(س)، اگر چه کوتاه بود و حدود هجده سال بیشتر طول نکشید اما این زندگی، سرشار از جهت جهاد و مبارزه و تلاش و کار انقلابی و صبر انقلابی و درس و فراگیری و آموزش به این و آن و سخنرانی و دفاع از نبوّت و امامت و نظام اسلامی بود.
حضرت فاطمه (س) دخت گرامی پیامبر اسلام و خدیجه کبری (س)، همسر امام علی (ع) و یکی از پنج تن آلعبا (اصحاب کساء) است. ایشان نزد شیعیان دوازده امامی یکی از چهارده معصوم است و امام دوم و سوم شیعیان از فرزندان ایشان هستند. حضرت فاطمه، تنها زن همراه پیامبر (ص) در روز «مباهله» با نصارای «نجران» بود.
این بانوی گرانقدر اسلام در جریان غصب فدک و دفاع از خلافت امام علی (ع) خطبهای خواند که به «فدکیه» معروف است. حضرت زهرای اطهر (س)، در شمار زنان بلیغ عرب است. «ابنطیفور» خطبههای ایشان را در کتاب «بلاغات النساء» نقل کرده است.
شخصیت زهرای اطهر(س)، در ابعاد سیاسی و اجتماعی و جهادی، شخصیت ممتاز و برجسته ای است، به طوری که همه زنان مبارز و انقلابی و برجسته و سیاسیِ عالم میتوانند از زندگی کوتاه و پرمغز او درس بگیرند.
زنی که در بیت انقلاب متولّد شد و تمام دوران کودکی را در آغوش پدری گذراند که در حال یک مبارزه عظیم جهانی فراموش نشدنی بود، آن زنی که در دوران کودکی، سختیهای مبارزه دوران مکه را چشید، به شعب ابی طالب برده شد، گرسنگی و سختی و رعب و انواع و اقسام شدت های دوران مبارزه مکه را لمس کرد و بعد هم که به مدینه هجرت کرد، همسر مردی شد که تمام زندگیش جهاد فی سبیل الله بود و در تمام قریب به نه سال زندگی مشترک فاطمه زهرا و امیرالمؤمنین (ع)، هیچ سالی، بلکه هیچ نیم سالی نگذشت که این شوهر، کمر به جهاد فی سبیل الله نبسته و به میدان جنگ نرفته باشد و این زن بزرگ و فداکار، همسریِ شایستهی یک مرد مجاهد و یک سرباز و سردار دایمی میدان جنگ را نکرده باشد.
زندگی فاطمه ی زهرا(س)، اگرچه کوتاه بود و حدود هجده سال بیشتر طول نکشید اما این زندگی، سرشار از جهت جهاد و مبارزه و تلاش و کار انقلابی و صبر انقلابی و درس و فراگیری و آموزش به این و آن و سخنرانی و دفاع از نبوّت و امامت و نظام اسلامی بود.
جهاد آن بزرگوار در میدانهای مختلف، یک جهاد نمونه است. در دفاع از اسلام، در دفاع از امامت و ولایت، در حمایت از پیغمبر، در نگهداری بزرگترین سردار اسلام، یعنی امیرالمؤمنین(ع) که شوهر او بود.
امیرالمؤمنین(ع) در باره ی فاطمهی زهرا (س) فرمود: “ما أغضبنی و لا خرج من امری” یک بار این زن در طول دوران زناشویی، مرا به خشم نیاورد و یک بار از دستور من سرپیچی نکرد. فاطمه ی زهرا(س) با آن عظمت و جلالت، در محیط خانه، یک همسر و یک زن است، آنگونه که اسلام میگوید.