آیت الله تحریری گفت: رجوع به سیره و گفتار اهل بیت(ع)، لازمه مقابله با ایرادات و آسیب های سبک زندگی است.
آیت الله محمد باقر تحریری عضو شورای حوزه علمیه استان تهران وتولیت حوزه علمیه مروی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه با بیان این که یکی از آسیب های مرتبط با سبک زندگی که به نوعی به مباحث اخلاقی نیز مرتبط است، وجود حالت کسلی و تنبلی در بخشی از افراد جامعه است، اظهار داشت: در روایات و ادعیه آمده که از کسالت و تنبلی به شدت بپرهیزید و این مذمت در کلام و سیره ائمه اطهار(علیهم السلام) کاملاً هویداست چه آن که این بزرگواران همواره به ریشه خوبی ها و بدی های اعمال و عادات زندگی نیز اشاره می فرمایند.
وی افزود: ریشه تنبلی و کسالت ، هدف نداشتن در زندگی و ضعیف بودن هدف انسان در زندگی است.
وی اضافه کرد: از این منظر یکی از مباحث بسیار مهم همین است که ما در زندگی دارای هدف متعالی باشیم و در این مسیر از تلاش و کوشش خسته نشویم تا به یاری الهی به آن هدف والا دست پیدا کنیم و قطعاً خداوند نیز با وجود نیت خالص به ما کمک می کند.
این استاد حوزه علمیه قم همچنین گفت: انسان گاهی مساله ای را می خواهد اما خودش را متحرک در این کار نمی بیند ، به عبارت دیگر می خواهد به نوعی آن مساله تحقق پیدا کند بدون آن که خودش حرکتی داشته باشد.
وی ابراز داشت: یک ریشه دیگر مساله که برای تنبلی به آن اشاره می کنند این است که انسان به نوعی خودخواه است و این خودخواهی باعث می شود که در رسیدن به امور تعلل بورزد و دیگران را در استخدام خود قرار دهد که البته باید توجه داشت خودخواهی ، شاخ و برگ های زیادی دارد.
آیت الله تحریری ادامه داد: عدم آگاهی یا غفلت از ماهیت دنیا و چرایی خلقت و حضور انسان در این دنیا ، یکی از عوامل تشدید تنبلی است و حال آن که ما باید بدانیم که در این دنیا برای چه خلق شده ایم و این که آگاه باشیم که این یک سنت الهی است که بدون زحمت و تلاش نمی توان به هدف رسید.
وی گفت: از این روست که حضرات معصومین(علیهم السلام) به ما فرموده اند که جوانی که نه به کار دنیا بپردازد و نه آخرت ، مبغوض خداست و لذا این بیکاری منشا آن تنبلی است
استاد اخلاق حوزه همچنین با تاکید بر این که رجوع به سیره و سبک زندگی اهل بیت(علیهم السلام) درمان بسیاری از آسیب های مرتبط با این عرصه از جمله تنبلی و کسالت است، اظهار داشت: اگر به کلام و سیره ائمه (علیهم السلام) بنگریم متوجه می شویم که از نگاه ایشان انسان دارای جایگاه مهم در هستی و خلقت است و بیهوده آفریده نشده که با تنبلی و روزمرگی، زندگی دنیوی اش را بگذراند.
وی خاطرنشان کرد: در فرازهای پایانی دعای ابوحمزه ثمالی می خوانیم که ما از تنبلی به خدا پناه می بریم؛ به هر حال باید توجه داشت که شیعه بودن و در رکاب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)بودن در تضاد با تنبلی و کسالت قرار دارد، ضمن آن که نشانه انسان مومن تلاش و پویایی و پرهیز از تنبلی است.
آیت الله تحریری همچنین با تاکید بر این که ما باید آسیب های زندگی خود را بر اساس کلام و سیره اهل بیت (علیهم السلام) اصلاح کنیم، گفت: ما باید هدفداری بالا و فعالیت مستمر را در جامعه نهادینه کنیم و البته این مهم باید با روشی که اهل بیت (علیهم السلام) به ما فرموده و آموخته اند باشد تا مایه عزت انسان باشد نه این که منجر به ذلت او و جامعه اش شود.