به گزارش روابط عمومی مرکز مدیریت حوزه علمیه استان تهران، آیت الله محمدی ری شهری در اجلاسیه مجمع اساتید حوزه علمیه تهران که ظهر امروز در سالن آیت الله بروجردی مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد با اشاره به نقش اساتید حوزه در تعلیم و تربیت طلاب، اظهار داشت: امام علی(علیه السلام) در حدیثی می فرماید «مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِم؛ آن كه خود را در مرتبه پيشوايى قرار مى‏دهد بايد پيش از مؤدب نمودن مردم به مؤدب نمودن خود اقدام كند، و پيش از آنكه ديگران را به گفتار ادب نمايد، بايد به كردارش مؤدب به آداب كند، و آن كه خود را بياموزد و ادب نمايد».

رئیس موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث با اشاره به نکات موجود در روایت امام علی(ع)، عنوان داشت: این روایت چند رهنمود مهم را به ما می آموزد. اول اینکه؛ استاد در واقع امام متعلِّم است. دوم اینکه؛ خصوصیات علمی، اخلاقی و روحی استاد به شاگرد هم منتقل می شود و از نظر روانشناسی نیز ثابت شده است که استاد اگر مطلبی هم نگوید، خصوصیات روحی او، به شاگرد منتقل می شود. و سوم؛ استاد قبل از اینکه علمی به شاگردش یاد دهد، ابتداء باید خود تعلیم ببیند و رفتار او بیش از گفتارش آموزنده باشد.

عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: مسئله خودسازی، بسیار مسئله مهمی است و راهکارش نیز در کتب اخلاق، ریاضت عنوان شده است یعنی تعلیم و تأدیب نفس. و راه دیگر محبت خدا است که اهل معرفت هم بدان تاکید دارند.

وی در ادامه با اشاره به فرازهایی از مناجات شعبانیه، اظهار داشت: خودسازی و تأدیب نفس، راهی جز دستیابی به کیمیای محبت خدا ندارد. حال این که چگونه می توان به این کیمیا دست یافت باید مورد توجه و مطالعه قرار بگیرد. اما اگر کسی توانست به این کیمیا دست یابد، چه حال روحانی و معنوی به او دست می دهد؟

تولیت حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) شهرری گفت: انسان نمی تواند گناه نکند مگر اینکه به کیمیای محبت خدا دست پیدا کند. یک وقتی به حضرت آیت الله بهجت عرض کردم نصیحتی به بنده بفرمائید. فرمود؛ نصیحتی بالاتر از این نیست که انسان تصمیم بگیرد اگر خداوند متعال صد سال هم به او عمر داد، یک گناه هم نکند، و این بالاترین تصمیم است. و بعد فرمودند اگر کسی واقعاً چنین تصمیمی را بگیرد خداوند متعال نیز کمک خواهد کرد.

آیت الله ری شهری عنوان داشت: حال انسان چگونه می‌تواند چنین تصمیمی را بگیرد؟ راهش دستیابی به کیمیای محبت الهی است. زیرا اگر انسان عاشق و محب خدا باشد، انسانی می‌شود خداپسند، و آن طوری می شود که خدا می خواهد و وادی کرامت خدا می شود. و تا انسان به این مرحله نرسد؛ ریشه‌ی غفلت که ریشه‌ی همه گناهان است از جان انسان پاک نمی شود. بنا بر این راه خودسازی انسان، ریشه‌کن کردن غفلت از جان و دستیابی به کیمیای محبت الهی است.

رئیس موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث با بیان اینکه تداوم ذکر و یاد خدا منجر به انس انسان با خداوند متعال می شود، ادامه داد: اگر انسان از روی توجه، یاد خدا را زیاد کند و آن را تداوم بخشد، نتیجه اش انس با خداست و موجب دوری از گناه و ریشه کن شدن غفلت از جان انسان خواهد شد، از این رو تداوم در ذکر یاد خدا و انس با خدا برای انسان، انقطاع از غیر می آورد و در نتیجه انسان به معرفت حقیقی و شهودی می رسد.

تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) افزود: آنچه مقصد نهایی خودسازی اسلامی است، رسیدن انسان به معرفت حقیقی و انقطاع از غیر است و کسی که به این جایگاه برسد خواهد توانست مردم را با خدا دوست گرداند تا افعال و کردار آنان هم در مسیر الهی قرار بگیرد.