حوزه/ عضو شورای عالی مدیریت حوزه علمیه قم گفت: شهید مدرس شخصیتی جامع‌الاطراف بود به طوری که از لحاظ علمی، فقاهت، عرفان و عبادی هم‌ردیف مراجع زمان خود بود و در بین آحاد مردم نیز دارای جایگاه والایی بوده است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، آیت‌الله استادی، عصر امروز در مراسم گرامی داشت هشتاد و یکمین سالگرد شهادت آیت الله مدرس، در دارالقرآن امام علی(ع) تهران، با اشاره به ابعاد عبادی، عرفانی و علمی این شهید، اظهار داشت: معمولا این طور بوده است که علمای اندیشمند و مبارز هر کدام در بعدی که بیشتر فعال بودند شناخته می شدند و ابعاد علمی، عبادی و دیگر ابعاد شخصیتی شان تحت شعاع قرار می گرفت و با توجه به حضور پررنگ شهید مدرس در سیاست، بعد سیاسی دیگر ابعاد شخصیتی ایشان را تحت‌الشعاع قرار داده بود.
عضو شورای عالی حوزه های علمیه افزود: شهید مدرس شخصیتی جامع‌الاطراف بود، به طوری که از لحاظ علمی، فقاهت، عرفان و عبادی هم‌ردیف مراجع زمان خود بود و در بین آحاد مردم نیز دارای جایگاه والایی بوده است.
وی در ادامه با اشاره به یادداشت های شهید مدرس در زندان، به تشریح ابعاد عرفانی و عبادی ایشان پرداخت و گفت: زمانی که شهید مدرس به 16 ماه زندان محکوم می شود با وجود همه مشغله های سیاسی و گرفتاری اش در زندان، اما از حالات عبادی و عرفانی و توجه به ذات حق غفلت نکرد. بنده در سندهایی که درباره حالات ایشان پیدا کرده ام متن یادداشت شهید را عینا نقل می کنم. شهید می نویسد: «اعمال و افعال و اشتغالات من در این مدت تبعید تاکنون که ۱۶ ماه از آن گذشته، این است؛ اگر مشیت خداوند باز هم به گرفتاری من تعلق گرفته باشد به همین اعمال و افعالی که ذکر خواهد شد، بگذرد؛ بعد از استقرار در محبس به خداوند منان ملتجی شدم که مرا ظاهرا و باطنا، عملا و قصدا در این مدت حبس فقط و به خودش مشغول فرماید – نیتم بر این شد که از شبانه روز دوازده ساعت را مشغول اعمال و اذکار جوارحی باشم از واجبات و غیرها که اقلا اعمال و اذکار من مشتمل بر دوزاده هزار مرتبه اسماء مبارک خداوند جل و علی بوده باشد. بحمدلله و شکره تا این تاریخ به این نیت موفق شده ام. امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی مرا از این گرفتاری نجات دهد. ولی توفیقی که مرحمت فرموده باقی و زیاد فرماید تا ان شاءالله تعالی با حال اختیار کامل از اعمال و اذکار و افعال و افکار، قبل از رفتن از دار فانی به مقام رضا و تسلیم و امتثال امر «موتوا قبل ان تموتوا» خود را برسانم. و پایان حال امیدوارم که به مقام شهادت فی سبیل الله که سال های متمادی از خداوند مسئلت نموده ام موفق شده و مصداق آیه شریفه «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیائ عند ربهم یرزقون» واقع شوم. آمین آمین آمین یا رب العالمین. اعمال و اذکار من در مدت حبس بر دو نوع است: یکی اذکار و اعمالی که در تمام مدت محبوسیت تقریبا به آن اشتغال داشتم، دیگری آن که در بعضی اوقات مشغول آن بودم. اما آن اعمالی که در تمام مدت اشتغال داشتم ۱- بعد از نماز صبح (هنگامی) که تقریباً یک ساعت و نیم از آفتاب برآمده بود مشغول نماز قضا از برای خود و جهت والدین و به جهت بعضی ارحام ذوی الحقوق انجام می دهم. ۲- زیارت عاشورا، که بعد از فراق از نماز قضا مشغول آن می شدم و لعن و سلام را در حال قدم زدن که مرسوم دائمی قبل از ظهر بود بجا می آوردم. ۳- بعد از فراغ از نماز، زیارت عاشورا و پس از خواندن هفت و یا چهارده مرتبه چهارقل، در گوشه ای مشغول مناجات کردن می شدم. ۴- هزار بار استغفار می کردم به صیغه «استغفرالله ربی و اتوب الیه» در حالی که مشغول قدم زدن بودم. ۵- پس از فراغت از استغفار در حال قدم زدن مشغول آیات خمسه اول سوره (اقرأ) می شدم تا ظهر به هر اندازه که شود. ۶- عصر به ختم صلوات اشتغال می ورزیدم. هر روزی یک هزار صلوات از برای یکی از چهارده معصوم هدیه می نمودم که هر چهار ده روز یک ختم کامل می شد. ۷- پس از صلوات یک صد مرتبه ذکر «ماشاء الله کان و مالم یشاء لم یکن و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد» در حال قدم زدن غالباً با تأمل می خواندم. ۸- توسل به امام زمان(عج) تا مغرب. ۹- هزار مرتبه «امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء» در حال قدم زدن می گفتم که هر دوازده شب یک مرتبه یک ختم کامل شود»
آیت الله استادی در ادامه با بیان این که سیره عملی و عبادی شهید مدرس باید برای همه ما الگو باشد، گفت: مردم از روحانیت انتظار دارند گفتارشان را در عمل ببینند. متاسفانه ما گاهی خیال می کنیم حالا که طلبه و روحانی هستیم و وارد سیاست هم شده ایم دیگر نیازی به خلوت با خدا و عبادت و مناجات نداریم در حالی که اگر شهید مدرس را الگوی خود قرار بدهیم خواهیم دید سیاسی بودن شهید مدرس هیچ گاه مانع از عبادات و مناجات او نشد.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به جهاد علمی شهید مدرس، تصریح کرد: آیت الله مدرس در یازده سالگی از یکی از دهات اطراف زواره به اصفهان می آید و به تحصیل علوم دینی مشغول می شود و تا ۲۴ سالگی از محضر ۳۰ استاد که همگی در رتبه علمی بالایی بودند از جمله آیت الله درچه ای بهره می‌برد.
عضو شورای عالی حوزه های علمیه افزود: شهید مدرس به این مقدار از کسب علم اکتفا نمی کند و برای ادامه تحصیل به نجف اشرف سفر می کند و از محضر علمای بزرگ نجف نیز بهره می‌برد و بعد از بازگشت؛ در اصفهان به مدت 7 سال به تدریس سطوح عالی حوزه مشغول می شود.
آیت الله استادی در پایان با اشاره به حاشیه نگاری شهید مدرس بر رسائل محتوای آن را بسیار خوب و تأثیرگذار دانست و گفت: در صورت تصمیم بر چاپ حاشیه رسائل، بنده حاضرم بدون دستمزد، این کتاب را تصحیح کنم. اگر این کتاب به چاپ برسد، خدمت بسیار بزرگی به حوزه‌ها، اساتید و طلاب خواهد شد.
